4 Şubat 2016 Perşembe




                                      TAŞ-ı-YORUM



Bu defaki taşlarım,Şile-Ağva-KİLİMLİ sahilinden,kurumuş kollar Samsun Miliç kıyılarından.


Zambak yüzler

sarhoş gecelerin ardından
bu kaçıncı
aynı rüya.
şehrin yanı başında
dev dalgalar.
kumsalda
taşlara batmış
taş taşıyan
zambak yüzlü insanlar.
elimi uzatsam
can havliyle
elimi tutacaklar.
ağızları yok,
dudakları oynamıyor.
bir rüzgar esiyor
beyazlar baş sallıyor,
beni çağırıyor zambaklar ülkesine.
sonra,
zambak kokan,
huzur veren beyaz bir sessizlik...





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder