TAŞ-ı-YORUM
Bu defaki taşlarım,Şile-Ağva-KİLİMLİ sahilinden,kurumuş kollar Samsun Miliç kıyılarından.
Zambak yüzler
sarhoş gecelerin ardından bu kaçıncı aynı rüya. şehrin yanı başında dev dalgalar. kumsalda taşlara batmış taş taşıyan zambak yüzlü insanlar. elimi uzatsam can havliyle elimi tutacaklar. ağızları yok, dudakları oynamıyor. bir rüzgar esiyor beyazlar baş sallıyor, beni çağırıyor zambaklar ülkesine. sonra, zambak kokan, huzur veren beyaz bir sessizlik...
|
|
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder